Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Etiam beatissimum? Iam contemni non poteris.

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit.

Bork: Dici enim nihil potest verius.
Memini vero, inquam;: Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;
Bork: Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Bork: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Moriatur, inquit.: At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Tenent mordicus.: Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Peccata paria.

Duo Reges: constructio interrete. Bork Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut
iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut
probari.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo,
vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Recte dicis; Nam de isto magna dissensio est. Sed ad bona praeterita redeamus.